Duyguları Anlamak

DUYGULARI ANLAMAK  

Çocukların en büyük ihtiyacı her duyguda yanlarında olabilen ebeveynlerdir. Aslında bu onlar için görülme ve onaylanma ihtiyacıdır. Zorlandıkları duygular da yaşarlar. Bize duygularını gösterirler; kimi zaman bu duygu öfke, üzüntü, hayal kırıklığı, endişe olur. Ancak çoğu zaman bu zorlandıkları duyguları farkında olmadan görmezden gelebiliriz. Duyguyu anlayıp onaylamak yerine, o an hissettikleri zorlayıcı duygu durumdan onları çıkartıp mutlu olsunlar isteriz. Her zaman mutlu değillerdir, olması gereken de bu değildir…Bizim amacımız onları mutlu etmeye çalışan olmak değil her duygusunda onunla kalabilen mutluyken de, mutsuzken de, kızgınken de, endişeliyken de ben yanındayım biliyorum böyle hissediyorsun diyebilen kişi olmak, işte ilişki tam da buradan kuruluyor. Anlaşıldığımız yerde olmak isteriz değil mi?

Duyguları inkar etmenin doğru yol olduğu yanılgısı ne yazık ki çoğumuza ebeveynlerimizden bize miras olarak kalmıştır. ‘Üzülecek ne var?’ ‘Ağladığını duymayacağım!’ ‘Abartma alt tarafı bir oyuncak!’ Belki de bu veya buna benzer çokça cümle duymuşuzdur ebeveynlerimizden. Duygularımızın kabul görmediği, önemsizleştirildiği bir yaklaşım ne hissettirir? Duygularımızın inkar edildiğini, önemsizleştirildiğini hissetmek yetişkin veya çocuk fark etmeksizin karşımızdaki kişiyle ilişki kurmamıza engel olur. Tam tersi herhangi bir duygudayken karşımızdakinin şefkatle kabulünü yanımızda hissettiğimizde uyumlu bir bağ kurabiliriz. Şimdi bu cümleleri duyguları yok sayan değil de şefkatle anlayıp kabul eden tarafa çekelim bakalım ne hissettirecek?

-‘Üzülecek ne var?’ cümlesi yerine ‘Üzgün görünüyorsun, sanırım seni üzecek bir şey oldu bana anlatmak ister misin?’ -‘Abartma alt tarafı bir oyuncak!’ cümlesi yerine ‘Biliyorum bu oyuncak senin için çok değerliydi, kırılması seni çok üzdü, istersen birlikte tamir etmeyi deneyebiliriz.’

Çocuğu önemseyerek dinleyen, yaşadığı duyguyu kabul eden ve zorlandığı konu hakkında konuşmasına izin veren bu ebeveyn yaklaşımında çocuk kendini ve duygularını fark eder ve duygularıyla başa çıkabilme gücünü elde eder. Ve en önemlisi bir çocuğun hissettiklerini onayladığımız zaman bizimle güvenli bir bağ kurar, ilişkimiz güçlenir.

Uzm. Psikolog Büşra Köseoğlu